Eleanora & Park

Hej kochani. Dzisiaj znów was nie zaskoczę recenzją, ale cóż...lepiej coś niż nic :)
Przedstawię książkę, na której temat było głośno i pod wpływem pochwał jakie płynęły z recenzji innych osób, kupiłam ją...

Chodzi mi tutaj o "Eleanora & Park" autorstwa Rainbow Rowell. Myślałam iż będzie to książka cudowna i kolorowa jak jej autorka, ale niestety się myliłam. Nie przeczytałam jej do końca, więc teraz leży samotnie na mojej półce i kurzy się...A szkoda :)
Cała historia opowiada o dwójce młodych ludzi, którzy poznają się przez przymus (można tak powiedzieć). Pewnego dnia do szkoły przychodzi nowa dziewczyna, która już na kilometr rzuca się w oczy ze swoją burzą rudych włosów oraz dziwnym stylem ubierania. Kiedy Eleanora wchodzi do szkolnego autobusu, by udać się na lekcje w nieznanym jej miejscu, od razu spotykają ją niemiłe komentarze rówieśników na temat wyglądu. Nastolatka próbuje się nie przejmować ich opiniami, lecz kiedy cały świat jest przeciwko tobie, trudno to wykonać. Z pomocą przychodzi jej chłopiec - Park, który proponuje miejsce obok siebie. Od tego momentu w książce zaczyna się nudne i denerwujące przeciąganie treści. Byli w autobusie,poszli do szkoły, wsiedli w autobus i wrócili do swoich domów. Tak jest praktycznie przez połowę lektury, przez co ma się ochotę ominąć te sceny i wrócić do normalnej akcji, gdzie coś się dzieje. Wreszcie bohaterowie nawiązują ze sobą kontakt, dzięki komiksom. Park jest ich wielbicielem, więc kiedy zauważa, że towarzyszka czyta je przez ramię kolegi, postanawia pożyczyć jej kilka egzemplarzy. Wtedy chłopak dostrzega, że Nowa ma jakieś problemy w domu. Próbuje to sprawdzić i jednak się nie myli. Eleanora ma bardzo trudną sytuację w życiu, ponieważ należy to ofiar domowych przemocy. Ojciec ją bije, nie mają pieniędzy na normalnie utrzymanie się, żyje pod ciągłą presją. W większości książkach pojawia się w takich momentach rozpacz, próby samobójcze itd, lecz nasza główna bohaterka przyjmuje wszystko z uniesioną wysoko głową, co jest jedynym plusem w tej książce. Oczywiście po braku sympatii, następnie przyjaźni, musi pojawić się miłość między szesnastolatkami, co w bardzo malutkim stopniu urozmaiciło akcję. Dlaczego w malutkim? Myślałam, że po zdarzeniach w domu dziewczyny będzie mocno zakochana w Parku, pojawi się słodka miłość, lecz moim zdaniem wszystko było takie jakieś nijakie.

Jak widzicie chyba niezbyt dobrze oceniłam tę książkę. Przeczytałam do chyba z 10 razy i dostrzegłam, że tylko marudzę. ;) Niektórym się to bardzo podobało, innych "Eleanora & Park" kompletnie zawiodła. Ja należę do tej drugiej grupy niestety. Moim zdaniem autorka nie postarała się zbytnio przez to ciągłe przeciąganie akcji na początku. Strasznie mi się to nie podobało. Lubię takiego typu książki, ale musi się tam coś dziać. Nastoletnia miłość i problemy to coś, co można opisywać bez końca w bardzo fajny sposób, a mi jedynie rzucał się tam autobus, wyzwiska i od czasu do czasu rozmowa dwójki ludzi. No niestety...teraz wszyscy zachwalają "Fangirl", ale niestety zraziłam się dość mocno do pani Rainbow i nie wiem czy kiedykolwiek po nią sięgnę.
Moja ocena: 4/10

A wy co sądzicie o "Eleanora & Park"? Dzielcie się swoimi opiniami w komentarzach, pozdrawiam x