Biblioteka pana Lemoncella

Pewnego dnia po długich dwunastu latach w miasteczku głównego bohatera ma na nowo zostać zbudowana miejska biblioteka. Całe wydarzenie poprzedzające oficjalne otwarcie budynku rozgrywa się w sposób niesamowicie tajemniczy, by nikt nie dowiedział się, co będzie się w niej dokładnie znajdować. Dwunastoletni chłopiec Kyle jest zwykłym dzieckiem, które swoje dzieciństwo spędza przy znanych grach pana Lemoncello. Nastolatek wreszcie ma okazję spotkać swojego idola, dzięki konkursowi, który gwarantuje wejście wraz z jedenastoma zwycięzcami po raz pierwszy do niesamowitej biblioteki, która kryje w sobie wiele niespodzianek. Kyle mimo wielu wątpliwości znajduje się na liście nagrodzonych, dlatego też zostaje wkręcony w wiele zabaw ze swoimi rówieśnikami z nowoczesnej bibliotece pełnej maszyn, których raczej nikt nie wstawiłby do takiego typu budynku. Dwanaścioro dzieci na sam koniec zostaje zaproszona do emocjonującej gry, gdzie bohaterowie mają za zadanie znaleźć wyjście z miejsca, w którym się znajdują. O dziwo nie jest to łatwe, jednak nagroda zachęciłaby każdego do zaciętej walki!

Moja ocena: 7,5/10

"Biblioteka pana Lemoncella" jest to książka przeznaczona do czytelników jeszcze młodszych ode mnie, co już od samego początku można było wyczuć w stylu pisania Chrisa Grabensteina. Całość przedstawiona jest w bardzo prostu, zrozumiały sposób, dzięki czemu lekturę czyta się niesamowicie szybko. Zdania krótkie, zwięzłe, bez większego przeciągania wszystkiego. W tej historii szczerze mówiąc nie ma szans na nudę, ponieważ autor przepełnił ją akcją, która ciągnie się od samego początku aż do końca, co dla mnie jest na wielki plus.
Bohaterów jest tak samo wielu jak akcji, o której pisałam wyżej! Czasami było mi się aż trudno połapać kto jest kim, kto pełni jaką rolę w książce, więc w tej kwestii musiałam zmusić się do większego myślenia. Na pewno z nikim, nawet Kyle'm nie związałam się jakoś mocno i nie mogę powiedzieć, że w "Bibliotece pana Lemoncella" odnalazłam osobę, o której długo po jej przeczytaniu rozmyślałam. Mimo tego wszystkich mogę opisać jako postacie niesamowicie sympatyczne dla czytelnika.
Ostatnia kwestia jest to cały pomysł na książkę, którą w stu procentach muszę akurat pochwalić. Mnie biblioteka kojarzy się raczej z miejscem cichym, czasami też nieco nudnym, w którym nie dzieje się nic specjalnego. Autor wprowadzając do swojej biblioteki różnego rodzaju maszyny i inne dziwne urządzenia, pokazuje przy tym, że jest to miejsce w pewien sposób magiczne. Ukazuje nam, że właśnie dzięki lekturze możemy stać się kim chcemy, mamy możliwość życia w wielu miejscach o jakich sobie tylko zamarzymy. Książka zawiera w sobie bardzo wiele ciekawych cytatów, przesłań co bardzo mnie zauroczyło.
Powiem tak - może "Biblioteka pana Lemoncella" nie zalicza się do literatury z tej wyższej półki, ale myślę, że jest to powieść godna polecenia osobie w każdym wieku. W sam raz na weekend, by nieco się wyluzować po ciężkim tygodniu.