Kwiaty na poddaszu

"Kwiaty na poddaszu" jest to pierwsza część znanej serii autorstwa Virginii C. Andrews, na której podstawie został nagrany film o tym samym tytule. Zapewne nigdy nie sięgnęłabym po nią, gdyby nie to, że moja mama posiada na półce wszystkie części i jest tak zachwycona, że polecała ją każdemu, a w tym mnie. Postanowiłam się skusić i w żaden sposób nie żałuję.

Narratorką książki jest mała dziewczynka imieniem Cathy mieszkająca w szczęśliwym domu wraz z rodzicami oraz trójką rodzeństwa. Jest całkowicie rozpieszczana, dzięki dość dużym pieniądzom zarabianym przez jej ukochanego tatę, jednak pewnego dnia nadchodzą długo wyczekiwane urodziny, które spowodują zepsucie się aktualnej sytuacji...W końcu nic nie może trwać wiecznie. Podczas powrotu do domu, ten zginął w tragicznym wypadku samochodowym zostawiając rodzinę bez środków bez życia. Matka dzieci kompletnie się załamuje, a tym samym postanawia złapać się ostatniej deski ratunku, jaką byli starzy, brutalni, ale też niezwykle bogaci rodzice kobiety, z którymi nie miała kontaktu przez kilkanaście lat. Co było tego powodem? Wszystko przez poślubienie o kilka lat starszego od siebie wujka, a tym samym opuszczenie rodzinnego domu i sprzeciwienie się ich woli. Babcia Cathy postanawia przyjąć ich jednak pod swój dach, ukrywając przy tym przed mężem dzieci, dopóki jej córka - Corrine - nie zdoła na nowo przekonać go do siebie. Z tego też powodu  czwórka dzieci zostaje zamknięta na poddaszu, gdzie ma wieść swoje codzienne życie, przestrzegając przy tym ściśle określonych zasad. Codzienna modlitwa, unikanie nagości, brak nieczystych myśli, nieodzywanie się do własnej babci, przyjmowanie okrutnych kar, głodówka staje się dla nich powoli codziennością, którą muszą wytrzymywać aż do śmierci dziadka, która tak czy siak nie ma zamiaru przyjść. Najstarszy z rodzeństwa - Chris - dba o wszystko jak najlepiej może, aż po kilku latach spędzonych w zamknięciu postanawia uciec jak najdalej z tego okrutnego miejsca. Nie jest to jednak łatwe z chorobliwie wierzącą babcią, matką, która przestała się nimi interesować, młodszym rodzeństwem, które z dnia na dzień marnieje w oczach oraz okrutną tajemnicą jaką odkrywają. Jak się okazuje Corrine wraz z matką powoli zabijała własne dzieci specjalną trutką...

Moja ocena: 10/10

Może sam opis nie jest zbytnio ciekawy, jednak sięgając po tę książkę, mogę was zapewnić, że co chwilę będzie powtarzać "Jeszcze jedna strona...jeszcze ostatnia!". Nie obracam się w takiej tematyce, ale kiedy zaczęłam ją czytać to nie mogłam się wprost oderwać. "Kwiaty na poddaszu" poruszają bardzo wiele kontrowersyjnych tematów tj. kazirodztwo oraz przemoc. Ta druga rzecz pokazana jest w szokujący dla mnie sposób, przez co czytając tę lekturę miałam ochotę wejść do świata bohaterów i zabić ich babcię za to jaka jest dla swoich wnuków. Babcia kojarzona jest z osobą ciepłą, która jest w stanie poświęcić dla nas wszystko, rozpieszcza nas najlepiej jak to możliwe. W "Kwiatach na poddaszu" pokazana jest jako bezwzględna kobieta zaślepiona religią, świętością innych ludzi, których trzeba nawet chłostać za zwykłą ciekawość dojrzewających dzieci do spraw intymnych. Coś okropnego, ale zarazem wciągającego! Bardzo serdecznie polecam ją i dorosłym i nastolatkom!