Buszujący w zbożu

Myślę, że "Buszujący w zbożu" autorstwa J.D.Salingera dzieli ludzi na dwie części - tych, którzy

książkę lubią lub też nienawidzą. Moja osoba zalicza się jednak do ostatniej grupy, a szkoda, ponieważ myślałam, że sięgam jednak po fajną historię jaka wyluzuje mnie na sam początek wakacji.
Główny bohater książki to szesnastolatek imieniem Holden, któremu życie cały czas rzuca kłody pod nogi. Pewnego dnia kolejny raz zostaje wyrzucony z prywatnej szkoły. Ze względu na złe kontakty z rówieśnikami, postanawia jak najszybciej wynieść się z internatu i udać się w małą podróż. Tak też wsiada do najbliżej taksówki i pojawia się w Nowym Jorku, gdzie w tajemnicy przed rodzicami stara się nieco rozerwać i przemyśleć pewne sprawy.

Moja ocena: 5/10

W tej chwili zaprezentowałam wam najkrótszy opis książki w dziejach mojego bloga, jednak nie potrafię nic więcej powiedzieć, ponieważ nic więcej się zwyczajnie nie dzieje. Sięgając po "Buszującego w zbożu" oczekiwałam przyjemnej, lekkiej lektury na rozpoczęcie wakacji, natomiast otrzymałam taką słabiznę, że szkoda gadać. Główny bohater jest okropnie irytujący. Na początku nie przeszkadzało mi jego zachowanie, ponieważ mam tyle samo lat i potrafię pewne rzeczy zrozumieć. Ja również mam humorki z byle powodu i jakoś żyję, ale widząc jak zachowuje się Holden przez całą książkę traciłam zwyczajnie cierpliwość. Autor chciał stworzyć prawdopodobnie luźną historię dla czytelnika w każdym wieku, ale powiem szczerze, że nie wyszło to na dobre. Od samego początku w co drugim wyrazie możemy czytać tylko "cholera" i "okropnie". Osobiście nie znoszę zbyt dużych powtórzeń w książkach, więc ten zabieg straszliwie działał mi na nerwy podczas czytania. Nie rozumiem do dzisiaj czy było to celowe zagranie czy też pisarz posiadał po prostu ubogi zakres słownictwa. Muszę też na koniec poruszyć pewną sprawę, która teraz dosyć mocno mnie śmieszy. J.D Salinger stworzył luzacką opowieść o nastolatku w Nowym Jorku. To mogę zrozumieć, bo każdy ma inne pomysły i zawsze można wykorzystać je w dobry sposób. Ale do czego zmierzam? Nie wiem po co w pewnym momencie zrobił z Holdena "dorosłego" mężczyznę. Chodzi mi tu o fragment, gdzie usługa hotelowa proponuje 16-letniemu(!) chłopakowi prostytutkę na noc. No halo? Naprawdę? Dla mnie było to strasznie naciągane. Od czasu do czasu można było zauważyć iż autor chciał wpleść w to wszystko jakieś przesłania...są one zauważalne, ale szkoda, że bardzo rzadko. Podsumowując - dałam "Buszującemu w zbożu" pół na pół. Nie mogę dać ani niższej ani wyższej oceny, ponieważ jest to lektura bardzo przeciętna i nie zrobiła na mnie wrażenia. Tak jak pisałam - na rozpoczęcie np. wakacji, urlopu jest w sam raz, ale na dłuższą metę...nie. Spodziewałam się czegoś innego, lepszego, a niestety zawiodłam się dość mocno.

A jakie są wasze odczucia po tej lekturze? Tak samo krytyczne jak u mnie? :)

ZAPRASZAM NA IG: KLIK