Władca Lewawu

Powiem jedno...Szykujcie się na jedną, wielką dawkę hejtu!

Dzisiaj opowiem o książce, która pierwszy raz w życiu tak bardzo denerwowała mnie przez całą treść. Mowa tu o "Władcy Lewawu" autorstwa Doroty Terakowskiej.

Cała historia toczy się wokół 13-letniego chłopca imieniem Bartek, którego rodzice zaginęli w nieznanych okolicznościach, a nastolatek przebywa w domu dziecka. Przez osiem lat bez przerwy ucieka z miejsca aktualnego zamieszkania w celu poszukania matki, czy też ojca. Każdego dnia przez te osiem lat chodzi do mieszkania jednej kobiety, gdzie kiedyś zameldowana była jego rodzina. Bartek zna Kraków jak własną kieszeń i uwielbia wybierać się na Wawel. Pewnego dnia podczas jednej ze swoich wycieczek odkrywa tam tajemniczą jamę, do której wpada, a przez to pojawia się w dziwnym świecie znanym jako Wokark. Wszystko jest tam takie samo jak w Krakowie, jednak jego mieszkańcy przez całe życie uciekają przed krwiożerczymi Pajęczakami, które od razu po ich narodzinach wysysają z nich całą odwagę. Spodziewałam się tu nieco akcji, jednak sztuczna odwaga trzynastolatka naprawę działały mi na nerwy. Ketrab (bo takie imię otrzymuje główny bohater po przybyciu do Wokarku) znajduje świetną pułapkę na niebezpieczne stworzenia siejące grozę i tak oto wyzwala drugi świat od wszystkich zmartwień. Teraz tylko musi zmierzyć się z Nienazwanym - wielkim władcą Lewawu!

Moja ocena: 2/10

Powiem szczerze, że nie spodziewałam się wiele po tej książce. Okładka kompletnie odpycha swoim wyglądem i mówi: "Nie bierz mnie! Jestem brzydkaa!". Pomijając już wygląd zewnętrzny, myślałam, że środek mnie nieco zadowoli, ale kompletnie się myliłam. Uważam, że wiek gimnazjalny to czas kiedy szukamy dużo wrażeń w telewizji czy książkach, natomiast tutaj spotykamy nudne, dość żałosne historie chłopca, które miały zaciekawić każdego z nas. Co najbardziej denerwowało mnie we "Władcy Lewawu"? Przede wszystkim powtórzenia! Słowa: Bartek, Kraków, Wawel pojawiały się praktycznie w co drugiej linijce na początku książki i po pewnym czasie miało się dość tego. Dziwni mieszczanie Lewawu (Lewaw - Wawel) mówią różne słowa od tyłu...miało to nadal jakieś oryginalności? Ups...nie wyszło!  Naprawdę nie polecam tej książki, ponieważ zapewne tylko się zanudzicie. Zamiast fajnych przygód mamy do czynienia z niewyjaśnionym i niezbyt fajnym pomysłem autorki na czytanie wyrazów tyłem czy też powtórzeniami chyba z braku pomysłów....

A jakie jest wasze zdanie o tej książce? ;)

Zapraszam na mojego snapa: cukierekhoranka